شهر سوخته در ۵۵ کیلومتری شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان و در کنار جاده زابل – زاهدان قرار دارد.
این شهر در ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد پایه گذاری شده و مردم این شهر در چهار دوره بین سالهای ۳۲۰۰ تا ۱۸۰۰ قبل از میلاد در آن سکونت داشتهاند.
تمدن شهر سوخته یکی از شگفتیهای دنیای باستان است. این شهر مهمترین مرکز استقرار و در حقیقت پایتخت منطقه در دوران مفرغ بوده است.
مساحت کلی تپه شهر سوخته حدود ۱۵۲ هکتار است که در یک برآمدگی بین دریاچه هامون و رود هیرمند بنا شده است و ارتفاع متوسط آن از سطح زمینهای اطراف ۱۲ متر و بلندترین نقطه آن ۱۸ متر ارتفاع دارد.
مثلث برمودا و اتفاقات عجیب پیرامون آن همواره ذهن مردم و حتی دانشمندان را درگیر خود کرده است. اما در این مقاله با مکانهای دیگری آشنا میشوید که دست کمی از مثلث برمودا ندارند.
همه در مورد مثلث برمودا و اتفاقات عجیبی که در آن به وقوع پیوسته، شنیدهاند. نظریهها در مورد این ناحیه گاه بسیار ساده و گاه بسیار مضحک است. خواه آن را ناحیهای برای سفر در زمان یا آدمربایی "موجودات فضایی" بدانید، یا یک تخیل زادهی ذهن برخی افراد ساده لوح، اتفاقات عجیبی که در برمودا به وقوع پیوستهاند، غیرقابل انکار هستند. با همهی اینها برمودا تنها ناحیهای نیست که در آن اتفاقات عجیب رخ داده است. با ما همراه باشید تا 10 ناحیهی دیگر زمین را که به اندازهی مثلث برمودا رازآلود هستند، بشناسید.
مثلث برمودا محلی است وهمانگیز که در آن صدها هواپیما و کشتی در هوا و دریا ناپدید شدهاند. بیش از هزار نفر در این منطقه وحشت گم شدهاند، بدون اینکه حتی یک جسد یا قطعه پارهای از یک هواپیما یا کشتی مفقود شده ، به جا مانده باشد.
برای اطلاعات بیشتر ادامه مطلب را کلیک کنید
یک پژوهش جدید نشان میدهد که سفرهای فضایی بر حجم ماده خاکستری در بخشهای مختلف مغز فضانوردان تاثیر میگذارد. قبل از اینکه بشر بتواند انسان را به طور گسترده به مریخ بفرستد، ایده بهتر این است که درباره تاثیراتی که حضور طولانی مدت در فضا میتواند روی بدن انسان بگذارد، تحقیق کند.
گرانش کم بر بدن تاثیر میگذارد، استخوان ها و عضلات در طول زمان حجم خود را از دست خواهند داد
این تاثیرات میتواند در نتیجه تغییر مایعات به دلیل عدم وجود گرانش و عملکرد مغز برای یادگیری مجدد چگونگی حرکت در یک فضای ناشناخته جدید باشد. بدن انسان برای زندگی در شرایط حاکم بر زمین تکامل یافته و جای تعجب نیست که اگر در فضایی غیر از زمین قرار گیرد، دچار مشکلات مختلف مربوط به سلامت شود.
گرانش کم به طور مداوم بر بدن تاثیر میگذارد، استخوان ها و عضلات در طول زمان حجم خود را از دست خواهند داد. به همین دلیل است که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) از رژیمهای ورزشی سخت برای کاهش وزن استفاده میکنند. تابشهای کیهانی نیز در زمانی که ما میدان الکترومغناطیسی زمین را ترک میکنیم میتواند یک خطر جدی محسوب شود.
نتایج اولیه از تحقیق جاری ناسا نشان داده است که حضور طولانی مدت در فضا در واقع می تواند دیانای یک فرد را تغییر دهد. این پژوهش جدید که توسط محققان دانشگاه میشیگان انجام شده، بر روی مغز فضانوردان متمرکز شده است. این تیم برای انجام این پژوهش اسکن امآرآی ۲۶ فضانورد را مورد بررسی قرار دادند. ۱۲ نفر از این فضانوردان اعضای خدمه شاتل بودند که دو هفته در فضا اقامت داشتند و ۱۴ نفر دیگر به مدت ۶ ماه در ایستگاه فضایی بین المللی زندگی کرده بودند.
جابجایی مایعات مغزی به دلیل عدم وجود گرانش، علت تمام مشکلات سلامت در فضانوردان است
در تمام این موارد، حجم ماده خاکستری در بخشهای مختلف مغز، هم افزایش و هم کاهش یافته و هرچه فضانوردان بیشتر در فضا اقامت داشتند، این تغییرات بیشتر قابل مشاهده بود. جابجایی مایعات مغزی به دلیل عدم وجود گرانش، علت مهم تمام مشکلات مرتبط با سلامت در فضانوردان است که از مهمترین آنها میتوان به تاری دید اشاره کرد. از طرف دیگر، اغلب افزایش ماده خاکستری در قسمت هایی از مغز رخ میدهد که مسئول کنترل و حس پاها میباشد.
محققان هنوز هم دقیقا نمیدانند که در زمان بروز این تغییرات چه اتفاقی در مغز می افتد اما آنها میگویند که ممکن است این تغییرات در نتیجه ایجاد ارتباطات جدید در سلول های عصبی باشد. یک مطالعه پیگیری به بررسی اثرات این تغییرات در عملکرد شناختی مغز خواهد پرداخت و همچنین بررسی خواهد کرد که این تغییرات تا چه مدت پس از بازگشت به زمین به طول می انجامند.
منبع: isna.ir - newatlas.com